Στέφανος Πεσμαζόγλου
τχ. 125, σ. 87-91
Ευχαριστώ το Μουσείο Μπενάκη και τις εκδόσεις Μεταίχμιο για τη διπλή –ή μάλλον τριπλή– ευκαιρία να παρουσιάζω συνάμα την συγγραφέα (κυρίαρχος δράστης), τον μεταφραστή και φυσικά το αντικείμενο, δηλαδή το υποκείμενο του πόθου, τον Patrick Leigh Fermor.
Πέρυσι τέτοια εποχή, πρωτοδιάβασα την αγγλική έκδοση του κειμένου που ήταν υποψήφιο για το βραβείο John Criticos. Πέρασε αυτοδικαίως στους δύο φιναλίστ. Αλλά στο Λονδίνο κέρδισε η ποίηση, με το βιβλίο Antigonick της Anne Carson, και έτσι έχασε η Άρτεμις Κούπερ με τη βιογραφία του Fermor. Αναπληρώνω: το βιβλίο είναι της Artemis Cooper, αλλά είναι συνάμα και ένα άλλο βιβλίο, εκείνο του Ηλία Μαγκλίνη, μιας που με την εξαίρετη μετάφρασή του, εκτός του ότι ο ίδιος ανασυνθέτει δημιουργικά, διορθώνει ορισμένα τριτεύοντα μεν, προβλήματα δε στην αγγλική έκδοση ως προς την απόδοση ελληνικών εκφράσεων και τοπωνυμίων.
Το βιβλίο που παρουσιάζεται εδώ είναι μια «μετά γνώσεως και πάθους» γραμμένη βιογραφία από ένα πρόσωπο που τον ήξερε καλά και που είχε μια δεκαετία νωρίτερα επιμεληθεί ένα ανθολόγιο κειμένων του, με τίτλο Patrick Leigh Fermor, Wordsof Mercury. Η Cooper είχε εμφανώς σαγηνευτεί από την όλη προσωπικότητα του Fermor, λειτουργώντας ως πηγή έμπνευσης.
Ο Στέφανος Πεσμαζόγλου διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
