Στέφανος Γραβάνης
Τχ. 155-156
Στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών οι Γάλλοι ψηφοφόροι στήριξαν τον Εμανουέλ Μακρόν έναντι της Μαρίν Λεπέν, αποδοκιμάζοντας τη ρητορική διαχωρισμού και το μισαλλόδοξο πρόγραμμά της.
Ακόμη και κύκλοι προσκείμενοι στον Γάλλο Πρόεδρο αναγνωρίζουν ότι η ψήφος στον Μακρόν ήταν ψήφος ανοχής μπροστά στον κίνδυνο να εκλεγεί μια ακροδεξιά υποψήφια, η οποία αύξησε τα ποσοστά της από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση του 2017. Ωστόσο, τα ανέλπιστα υψηλά ποσοστά της Ανυπότακτης Γαλλίας/Λαϊκής Ενότητας του Ζαν Λυκ Μελανσόν, και το μόλις 1,3% που του έλειψε τελικά για να μπει στον δεύτερο γύρο, δημιούργησαν μια αίσθηση πικρίας στο στρατόπεδό του και στους ψηφοφόρους του, αλλά και μια ελπίδα για καλύτερη ακόμη παρουσία στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Ήδη λίγες μέρες μετά τον δεύτερο γύρο ο Μελανσόν ζήτησε ευρύτερη στήριξη, ώστε να επικρατήσει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, κάνοντας μάλιστα λόγο για «τρίτο γύρο» των προεδρικών εκλογών. Από την άλλη, η κατάρρευση των Σοσιαλιστών και η αποτυχία των ΚΚΓ και των Οικολόγων Πράσινων, με κίνδυνο την περαιτέρω συρρίκνωση των πολιτικών αυτών χώρων, έφερε στο προσκήνιο το αίτημα για μια συμμαχία, που κατά κάποιον τρόπο θα οδηγήσει στη συμπόρευση της Αριστεράς. Πρώτον, διότι αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, πως δίχως συμμαχίες δεν ειναι εφικτή μια ισχυρή πολιτική παρουσία που θα έχει τη δυναμική να ανατρέψει το γαλλικό πολιτικό τοπίο. Δεύτερον, ενόψει της συνένωσης αριστερών δυνάμεων ήταν αναγκαία η διαμόρφωση μιας νέας ταυτότητας για όσους πολιτικούς χώρους της γαλλικής αριστεράς, και ιδίως για τους σοσιαλιστές, είχαν παρεκκλίνει από τις βασικές ιδεολογικές τους αναφορές. Ο φιλόσοφος Didier Eribon (Ντιντιέ Εριμπόν) αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο Mediapart στις 14 Απριλίου 2022: «Το Σοσιαλιστικό Κόμμα απομακρυνόταν όλο και περισσότερο από τις λαϊκές τάξεις, και από τους αριστερούς διανοούμενους. Έγινε το κόμμα των enarcos [απόφοιτοι της ENA, της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης] των οποίων οι πνευματικές αναφορές είναι πολύ, πολύ δεξιές. Αυτό ξεκίνησε με τον Λιονέλ Ζοσπέν». Ο Εριμπόν προβαίνει επίσης σε μια κρίση για υπουργούς προηγούμενων κυβερνήσεων: «Είναι όλοι το ίδιο. Εκπρόσωποι των ανώτερων τάξεων που κοιτάζουν την κοινωνία αφ’ υψηλού και επιβάλλουν τις αποφάσεις τους. Όλα αυτά έχουν προκαλέσει μια βαθιά επιθυμία εξέγερσης, ένα αίσθημα οργής, στους αριστερούς ψηφοφόρους».
[…]
Ο Στέφανος Γραβάνης διδάσκει Γαλλική Γλώσσα-Πολιτισμό και αρχές Γαλλοφωνίας στη Νομική Σχολή του ΔΠΘ.