Για το βιβλίο: Κεσσόπουλος Αλέξανδρος, Παπαπαντολέων Κλειώ, Τσαπόγας Μιχάλης, Χριστόπουλος Δημήτρης (επιμ.), Για τον Νίκο Αλιβιζάτο, 19+1 κείμενα, εκδ. Ποταμός, Αθήνα, 2021, 296 σελ.
Θωμάς Ψήμμας
Τχ. 157
Στον τιμητικό τόμο για τον Νίκο Αλιβιζάτο, μαθητές/τριες, συνάδελφοι/ισσες και συνεργάτες/τριες του Ομότιμου Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ κατορθώνουν να αποτυπώσουν το πολύπτυχο έργο ενός εκ των σημαντικότερων δημόσιων διανοουμένων της νομικής επιστήμης. Στα 19+1 κείμενα προβάλλονται στην επικαιρική και διαχρονική τους διάσταση «στιγμές» από τη μακρόχρονη ακαδημαϊκή και δικηγορική πορεία του τιμώμενου προσώπου. Μέσα από τις εν λόγω συμβολές παρουσιάζονται, ενίοτε και με τεκμηριωμένα κριτικό τρόπο απέναντι στις παρεμβάσεις του Ν. Αλιβιζάτου σε έκαστο κοινωνικοπολιτικό διακύβευμα, σημαντικά κεφάλαια του ελληνικού μεταπολιτευτικού βίου.
Συγκεκριμένα, στο βιβλίο το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός σε επιμέλεια των Αλέξανδρου Κεσσόπουλου, Κλειούς Παπαπαντολέων, Μιχάλη Τσαπόγα και Δημήτρη Χριστόπουλου περιλαμβάνονται, εκτός από τις συμβολές των τεσσάρων επιμελητών, κείμενα των Στέφανου Πεσμαζόγλου, Δημήτρη Σαραφιανού, Γιάννη Βούλγαρη, Γιάννη Τασόπουλου, Σπύρου Βλαχόπουλου, Γιάννη Κτιστάκι, Φίλιππου Σπυρόπουλου, Γιώργου Σωτηρέλη, Ανδρέα Τάκη, Λίλιαν Μήτρου, Λούσης Κιουσοπούλου, Βαγγέλη Μάλλιου, Χρύσας Χατζή, Γιώργου Καραβοκύρη και Παναγιώτη Βογιατζή.
Κοινή συνισταμένη των μελετών του εν λόγω τιμητικού τόμου είναι η ανάδειξη του ύφους και της μεθοδολογίας των παρεμβάσεων του τιμώμενου στη δημόσια σφαίρα ανεξαρτήτως των σημαντικών αποκλίσεων που παρουσιάζει η οπτική του από τη νεανική έως την ώριμη φάση της διαδρομής του, ήτοι τη διανοητική πορεία από τον δυτικό μαρξισμό στη ρεφορμιστική, δικαιωματική Αριστερά και, εντέλει, στον εκσυγχρονιστικό (πολιτικό και οικονομικό) φιλελευθερισμό. Ίδιο γνώρισμα του Ν. Αλιβιζάτου είναι αναντίρρητα η βαθιά αίσθηση του καθήκοντος και του μέτρου, αναστοχαζόμενος με ορθολογισμό, νηφαλιότητα και μετριοπάθεια τόσο τους ομαλούς όσο και τους ταραγμένους καιρούς, και συνάμα δρώντας ως ανήσυχος –ελεύθερος και υπεύθυνος– πολίτης.
Ως δημόσιος διανοούμενος διαπνέεται από αμείωτη διάθεση για ουσιαστικό διάλογο με τους διαφωνούντες συνομιλητές του σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τους παράλληλους μονολόγους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, κατά μείζονα λόγο, όπως επισημαίνει ο Δ. Χριστόπουλος, από την τάση του να «συγκροτεί πεδία μάχης ιδεών στα οποία εισερχόμαστε με πολιτικά επιχειρήματα, ιστορική συνείδηση και ηθικές αρχές» (σελ. 291).
[…]
Ο Θωμάς Ψήμμας είναι διδάκτορας φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ.
