Βασίλης Πεσμαζόγλου
τχ. 120, σ. 27-33
1. Εισαγωγή
Τα παρακάτω γράφονται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή: η συγκυρία τα επηρεάζει. Πριν από χρόνια, η διαπίστωση αυτή δεν θα είχε τόσο νόημα. Στις μέρες μας, συνιστά πλέον απαραίτητη υπενθύμιση: υπογραμμίζει τη ρευστότητα της κατάστασης, την κινηματογραφική ταχύτητα των εξελίξεων, τη δυσκολία παρακολούθησής τους από την «ευρωλογική» ακαδημαϊκή κοινότητα, που κατά παράδοση τρέφεται από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Το επίμονο όσο και εύλογο αίτημα της πρόβλεψης του μέλλοντος, στις συνθήκες αυτές, δύσκολα ικανοποιείται. Η εκ των υστέρων ερμηνεία είναι ευκολότερη.
Τα τελευταία χρόνια, η έκφραση «οικοδομούμε» την ενωμένη Ευρώπη (με τις ακούσιες συνδηλώσεις περί οικοδόμησης του σοσιαλισμού) τείνει να αντικατασταθεί με την ταπεινότερη «περισώζουμε». Μήπως, πράγματι, βρισκόμαστε ενώπιον κάποιας ιστορικής αναδίπλωσης; Και κατά πόσο μια ενδεχόμενη υποχώρηση του εγχειρήματος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) μπορεί να μην γίνει ατάκτως, έτσι που να παραμείνουν άθικτα τα πρότερα μορφώματα, όπως η τελωνειακή ένωση και η εσωτερική αγορά; Ή μήπως, αντιθέτως, τυχόν διάλυση της ευρωζώνης κινδυνεύει να τα συμπαρασύρει, με τα φαντάσματα του ζοφερού παρελθόντος πολέμων να πλανώνται, όπως υπαινίχτηκε πρόσφατα ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ;
Ο Βασίλης Πεσμαζόγλου διδάσκει πολιτική οικονομία στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ([email protected]).
