HILLEL SCHENKER
Τχ. 160-161
Μόλις 50 χρόνια μετά τον πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ, το Ισραήλ αιφνιδιάστηκε για μια ακόμη φορά, και για μια ακόμη φορά ίσως κυοφορείται μια νέα εποχή.
Ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο τώρα και το τότε. Όταν η Γκόλντα Μέιρ αρνήθηκε την προσφορά του Ανουάρ Σαντάτ να επιστραφεί η χερσόνησος του Σινά με αντάλλαγμα την ειρήνη, ο Σαντάτ, ο οποίος είχε ανακηρύξει πολλές φορές «έτη κρίσιμων αποφάσεων» [που αφορούσαν την πιθανή εμπλοκή της Αιγύπτου σε πόλεμο], αισθάνθηκε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει έναν πόλεμο για να βγει από το αδιέξοδο. Στόχος ήταν η ανάκτηση της υπερηφάνειας που είχε χαθεί εξαιτίας της συντριπτικής ήττας που είχε υποστεί η Αίγυπτος το 1967 και η επανεκκίνηση μιας διαπραγματευτικής διαδικασίας που θα οδηγούσε στην επιστροφή της χερσονήσου του Σινά με αντάλλαγμα την αναγνώριση του Ισραήλ από την Αίγυπτο. Και με τη βοήθεια αρχικά του Κίσινγκερ το 1973-1974 και κατόπιν του Τζίμι Κάρτερ το 1977-78, ο στόχος επιτεύχθηκε με αποτέλεσμα να ωφεληθούν και οι Αιγύπτιοι και οι Ισραηλινοί.
Η Χαμάς δεν εξαπέλυσε την άγρια επίθεσή της κατά των Ισραηλινών που ζουν κοντά στο σύνορο με τη Γάζα για να λύσει ένα αδιέξοδο ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη και να ξεκινήσει μια διαδικασία που θα οδηγούσε στην επίτευξη της ειρήνης. Εξαπέλυσε την επίθεση για να ξανακερδίσουν οι Παλαιστίνιοι την υπερηφάνεια που είχαν χάσει εξαιτίας της πολυετούς κατοχής, πολιορκίας και δυστυχίας, ακόμα και αν αυτό σήμαινε τον αφανισμό εκατοντάδων αθώων πολιτών, ένα μείζον έγκλημα πολέμου, δίχως να έχει κατά νου κάποιον μακροπρόθεσμο θετικό στόχο που θα ωφελούσε και τους δυο λαούς.
[…]
Μετάφραση: Αντιγόνη Σαμέλα
Ο Hillel Schenker είναι συνιδρυτής του κινήματος «Ειρήνη Τώρα», μέλος του συμβουλίου του Παγκόσμιου Πλειοψηφικού Κέντρου για τη Μη Βίαιη Επίλυση των Συγκρούσεων (Global Majority Center for Nonviolent Conflict Resolution) και συντάκτης του περιοδικού Palestine-Israel.
