Για το βιβλίο: Δημήτρης Καπετανάκης, Έργα – Τόμος Πρώτος: Τα δημοσιευμένα (1933-1944), Βιβλίο Α΄ & Βιβλίο Β΄, εισαγωγή-φιλολογική επιμέλεια Εμμανουέλα Κάντζια, ΕΚΕΟ / ΜΙΕΤ, Αθήνα 2020, 472 & 390 σ.
Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης
Τχ. 150-151-152
Το 1994 –«πώς πέρασαν τα χρόνια»– ο Γ.Π. Σαββίδης δημοσίευσε με τον τίτλο Τράπεζα Πνευματική (εκδ. Πορεία) ανθολόγηση από τις αυστηρώς φιλολογικές μελέτες του, την οποία ακόμη και ο ψογερός Γιώργος Βελουδής επαίνεσε σε μια βιβλιοκρισία του, αναγνωρίζοντας ότι «στον τομέα των φιλολογικών εκδόσεων νεοελληνικών, κυρίως ποιητικών, κειμένων ο Γ.Π. Σαββίδης έχει παρουσιάσει ένα κυκλώπειο έργο που ξεπερνάει με τον όγκο του οποιοδήποτε προηγούμενο ελληνικό παράδειγμα (π.χ. του Λίνου Πολίτη)». Από τις μελέτες του τόμου, αυτή που άφησε εποχή είναι η τιτλοφορούμενη «Εκδοτικές απορίες ενός νεοελληνιστή», όπου ο αείμνηστος δάσκαλος όλων μας επισημαίνει: «Εκείνο που προέχει, νομίζω, είναι να αποκτήσουμε, ει δυνατόν έως τα τέλη του αιώνα μας, κείμενα αξιόπιστα και εντίμως χρηστικά όλων των βασικών έργων της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας». Το 2000 το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού διοργάνωσε στην Αθήνα διήμερο συνέδριο στη μνήμη του Γ.Π. Σαββίδη, με θέμα «Νέα ελληνική λογοτεχνία. Εκδοτικά προβλήματα και απορίες. Θεωρία και πρακτική», όπου 29 διακεκριμένοι ομιλητές κατέθεσαν τις εκδοτικές τους εμπειρίες και διατύπωσαν αξιολογότατες μεθοδολογικές αρχές.
Έκτοτε, εκδόσεις όπως τις οραματίστηκε ο Γ.Π. Σαββίδης εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν, αλλά η οικονομική κρίση δεν επέτρεψε στα πανεπιστήμια και στα ερευνητικά κέντρα να προσλάβουν νέους ερευνητές. Το πρόβλημα το έχει επισημάνει ήδη ο Πλάτων (Πολιτεία, 537d): Σόλωνι γαρ ου πειστέον, ως γηράσκων τις πολλά δυνατός μανθάνειν, αλλ’ ήττον ή τρέχειν, νέων δε πάντες οι μεγάλοι και οι πολλοί πόνοι. Δεν θα αποφύγω το εύκολο λογοπαίγνιο: Ποιοι μπορούν να «τρέξουν» τα προγράμματα; Ασφαλώς οι νέοι!
[…]
Ο Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
